Van verwaarloosd appartement tot minimalistische loft

Architect Dieter Verbeke woont samen met zijn vriendin en hun baby in een brutalistische loft op zes hoog die hij met veel zorg renoveerde en inrichtte. En dat in een gebouw waarvoor je van op de straatkant niet meteen opkijkt.
Op een steenworp van het stadhuis van Gent vond architect Dieter Verbeke vier jaar geleden een verwaarloosd dakappartement met drie slaapkamers op de zesde verdieping van een vrij generiek flatgebouw dat vooral voor de verhuur wordt gebruikt. Dieter, die ontwerpt onder de naam carlos kint architectuur, zag meteen het potentieel. Hij stripte het appartement volledig, kon door een gelukkig toeval de aanpalende studio bijkopen en beschikt nu samen met vriendin Lore Vandepitte en hun dochter over een sobere, serene loft met een jaloersmakend uitzicht.

Geen inkijk
“Het is wonderlijk hoe vaak de lucht en het licht veranderen,” zegt Dieter. “In België zijn we gewoon te denken dat het ofwel helder ofwel bewolkt is. Maar als je op hoogte woont, ontdek je ontzettend veel schakeringen in de lucht. Je ziet de regen van de ene kant van de stad naar de andere verschuiven en soms kunnen we door de mist het gebouw aan de overkant niet eens zien.” Dat is trouwens nog een voordeel: aan de overkant kijken de eigenaars uit over het dak van het Sint-Bavocollege, dus inkijk van andere bewoners hebben ze niet.
Loftgevoel
“Ik kocht het appartement net voor we elkaar leerden kennen,” blikt Dieter terug. “De prijs was vrij zacht. Begrijpelijk, want het was een beschimmelde, uitgeleefde ruimte in een gebouw van zestig jaar oud met nepgazon op het terras. Maar ook, helemaal wat je zoekt als architect: veel potentieel en een prachtig uitzicht.”
De remedie van Dieter was radicaal: tabula rasa. Hij sloopte alle binnenmuren en verving de kleine ramen aan de achterkant door grote schuiframen die de hele ruimte van licht voorzien. Witte katoenen gordijnen tussen de voormalige kamers zorgen desgewenst voor enige privacy.

Openheid
In deze verbouwing draait het om maximale openheid, legt Dieter uit. “Vroeger waren er enkel een paar kleine ramen aan de achterzijde, nu is het een volledige achterwand in glas, waardoor binnen en buiten volledig in elkaar overlopen. De ruimtelijkheid werd nog versterkt door alle niet-dragende binnenwanden te verwijderen.”
Lore vult aan: “We konden het beton niet helemaal ruw zichtbaar laten omdat het niet mooi genoeg was. Maar dankzij de schaduwvoeg die overal doorloopt, zie je de oorspronkelijke structuur van het appartement.”

Buitenbad
De bestaande badkamer was aan de kleine kant en ze bleef ook na renovatie compact, dus zonder bad. “Ik heb wel twintig varianten getekend mét een badkuip,” zegt Dieter. “Maar ik zag het niet zitten om elders in de flat ruimte op te geven.” Het compromis luidt als volgt: het koppel kocht een opblaasbaar bad dat op het terras past, en ze voorzagen buiten niet alleen een koud-, maar ook een warmwaterkraan. “Dieter neemt eigenlijk vaak een bad op het terras,” lacht Lore.
Natuurlijke materialen
Bij het keukeneiland (of elders in de woning) werd geen natuursteen gebruikt. Dieter tracht de impact van materialen zoveel mogelijk te beperken door te werken met lokale houtsoorten en door natuursteen te vermijden. “Ik wil bewijzen dat je ook in maatprojecten ecologisch kunt werken, maar dan zonder bijvoorbeeld zichtbaar OSB. Het kan ook verfijnder en zonder exotische houtsoorten. Ik werk liever met eik, es, olm, allemaal houtsoorten die je in België vindt. Het keukeneiland is uitgevoerd in kalkcement, en toch vragen sommige mensen welke natuursteen dat is.”

Stempel drukken
Het is een geweldig appartement voor twee (met een baby), maar wanneer hun dochter haar eerste stapjes zet, wilden Dieter en Lore toch liever een woning met een tuin. Die vonden ze ondertussen in Brugge. Dieter: “Het ging eigenlijk sneller dan verwacht. Via een tip hoorden we dat er een sixties bungalow van architect Hendrik Scherpereel te koop kwam. We waren meteen enthousiast en we waren vreemd genoeg de enige bieders, dus voor we het goed en wel beseften waren we opnieuw eigenaar. Na een pittige verbouwing van een zevental maanden zullen we er kunnen intrekken.”

Infofiche
Opgeleverd 2021
Type woning Dakappartement in flatgebouw, 110 m2 bewoonbare oppervlakte
Architect Dieter Verbeke – www.carloskint.com – Instagram _carloskint
Technieken Gemeenschappelijke mazoutketel, convectoren, natuurlijke ventilatie.
Vakmannen
Maatwerk: Atelier Vandevoorde – www.instagram.com/tom_vandevoorde/
Decoratieve technieken: Mineral Texture – www.mineraltexture.be
Hanglampen: Houtlijn i.s.m carlos kint architectuur – www.houtlijn.be
Spots: 100% light – www.100percentlight.be
HVAC/Sanitair: Sani Art – www.saniart.be
Elektriciteit: soundsbetter – www.sounds-better.be
Stoelen: ykoondesign – www.ykoondesign.be
Portret © Tiny Bogaerts
Foto’s architectuur © Dieter Verbeke